W czasie prac konserwatorskich przy ołtarzu Wita Stwosza zostaje znaleziona mała, żółta ciżemka. Aby się dowiedzieć, skąd się tam wzięła, trzeba się cofnąć o kilka wieków. Wawrzek, chłopiec ze wsi Poręba, od najmłodszych lat wykazuje talent artystyczny. Jego marzeniem jest zostać uczniem samego Wita Stwosza i rzeźbić jak on figury w drewnie. Po długiej wędrówce Wawrzek dociera wreszcie do Krakowa, gdzie najpierw musi stawić czoło zbójowi zwanemu Czarnym Rafałem. Wkrótce chłopiec dostaje się do pracowni mistrza. Dzięki zdolnościom i wytrwałej pracy zostaje dopuszczony do pomocy przy tworzeniu ołtarza. Pewnego dnia do pracowni przybywa król ze swoim dworem i ofiarowuje Wawrzkowi parę pięknych, żółtych ciżemek. Chłopiec jest przejęty i wzruszony. Wieloletnia praca nad ołtarzem dobiega końca, ale w dniu odsłonięcia dzieła okazuje się, że jeden z apostołów nie ma pastorału. Wawrzek ratuje sytuację, ale w czasie wspinaczki na ołtarz gubi jedną ciżemkę.