Poszłam do kina oczekując dużej porcji humoru...
Zobaczyłam bajkę, tylko lubię baśnie braci Grimm...
Dobry na zimowy dzień, jeżeli nie oczekujemy "Machulskiego"
Na pewno lepszy od amerykańskiej szmiry komediowej.
Ciekawe, co zmieniłbyś w swojej rzeczywistości sprzed nastu lat?

Urzekły mnie piękne krajobrazy. Poza tym starsznie lukrowana bajka. Moim zdaniem ABBA trzydzieści lat temu śpiewała znacznie lepiej. Żadnych nowych pomysłów, humor taki sobie. Zero zaskakujących sytuacji. Podobno Alfred HItchock twierdził, że mordercę należy poznać na początku filmu, aby z uwagą nadążać za przebiegiem śledztwa, ale w tym filmie nie ma za czym nadążać.
Jeżeli ktoś lubi lukier, to polecam...

Stare prawdy:
1.Nie da się zbudować nic trwałego na kłamstwie...
2.Kobieta może wybaczyć zdradę fizyczną, ale gdy fałsz dotyka uczuć...
3.Dobro i zło, to pojęcia względne...

Polecam poszukującym recepty na udany związek...

Popieram Mimi55- raczej jest to film obyczajowy.
Bardzo mi się podobał, dobre tempo, trochę humoru oraz stare , jak świat rozterki pomiędzy: "mieć" i "być". Jak je rozwiązać? Polecam film

Dobrze w zimie zobaczyć trochę lata. Do tego mooorze i góóóry...
Trochę za dużo szczęśliwych zbiegów okoliczności, ale na podreperowanie humoru w sobotę...
Polecam osobom, które mają w sobie odrobinę romantyzmu i potrfią widzieć między wierszami...

Dużo dobrego humoru, bez dłużyzn i przynudzania.

POLECAM!

Swietnie się wybawiłam

"Umierają wszyscy, ale nie wszyscy przedtem żyją..."
Każdy wiek ma swoje prawa...
Film na pewno trafi do osób dojrzałych, poruszy serca i sumienia wrażliwych...
Trzeba być asertywnym do końca- wyznaczać granice i decydować, a nie tylko czekać...
Polecam wszystkim mającym Babcie, Dziadków i Starszych Rodziców.
Dawno się tak w kinie nie wzruszyłam.

PS.
Babciu, przepraszam

KAŻDY MEDAL MA DWIE STRONY
Stara prawda pokazana z wielu stron- nie można budować na kłamstwie. Zło do nas powróci...
Na szczęście dobro też (podobno) wraca.

Film powoli się rozkręca, trochę przereklamowany, ale warto zobaczyć. Doskonała rola Pana Frycza.

"Nic nie boli tak, jak życie..."
Bolesna prawda o życiu i niebywały hart ducha młodego bohatera...
Z przykrością stwierdzam, że często brakuje mi tak optymistycznego spojrzenia na relacje z siłami wyższymi.
Tym, którzy mają czułe serca, gorąco polecam!

"Sztuczki" to jak jazda żółtoniebieskim pociągiem drugiej klasy.
Szarość codziennego dnia wlecze się, jak przemykające przez ekran pociągi. Nie wystarczy rozczulający chłopiec zaklinający z siostrą świat... Nawet pozytywny koniec nie przegonił nudy bijącej z ekranu.
Może trzeba było ożywić sokoła?
Film, tylko dla cierpliwych.